Ik ga vandaag het boek ‘Het leven van pi’ geschreven door
Yann Martel bespreken en voorstellen. Dit boek is ook zijn bekendste werk. Hij
schreef onder anderen ook nog: We Ate the Children Last, Beatrice and Virgil, Seven
Stories, ….
In het begin zag ik er een beetje tegenop om het boek te
lezen. Door de achterflap te lezen leek het alsof het boek heel langdradig ging
zijn. Maar mijn mening over het boek is helemaal veranderd tijdens het lezen.
Het boek leest heel vlot. Tot mijn verbazing was er ook zeer veel actie en
avontuur aanwezig in het boek. Een element dat ik zeer positief vindt in het
boek is dat het zo geschreven is dat het heel echt lijkt. Tijdens het lezen van
het boek lijkt het alsof je alles zelf beleeft. Dit komt mede doordat de
schrijver zo gedetailleerd geweest is in het schrijven van het boek.
Het hoofdpersonage heet Piscine Molitor Patel, beter bekend
als Pi in het boek. Hij werd geboren in Pondicherry dat gelegen ligt in India
en groeide op in een zoo die door zijn ouders werd uitgebate. Piscine betekend
in het frans zwembad en hij is ook naar een zwembad vernoemd. Toen hij op
school zat werd hij met deze naam gepest, want zijn naam leek op pissen. Dus besloot hij om zichzelf Pi te noemen dit
verwees dan naar de wiskundige term. Pi is op godsdienstig vlak een beetje
speciaal. Hij is zowel Hindoe, Christen als Moslim. Pi heeft ook nog een oudere
broer genaamd Ravi. Een ander belangrijk personage is Richard Parker. Hij is
een Bengaalse tijger en leefde in de zoo. Franchis, beter bekend als Mamaji, is
zoals een oom voor Pi en leert hem zwemmen. Je hebt ook nog een heleboel
nevenpersonages: Orange Juice ( de orang-oetang), de hyena, Tomohiro Okamoto en
Atsuro Chiba ( interviewer van dienst Scheepvaart), meneer Kumar,...
Het boek begint allemaal in de zoo van de ouders van Pi. Door
de vele mensen die hij ontmoet komt hij ook in contact met de verschillende
godsdiensten en hierdoor is hij dus zowel Christen als Moslim als Hindoe. Op een
dag beslissen de ouders van Pi dat ze gaan verhuizen naar Canada en de zoo gaan
verkopen. Al de dieren verhuizen mee en willen ze verkopen. Zo vertrekken Pi, zijn familie en al de dieren samen naar Canada. Ze gaan naar daar met de boot genaamd de Tsimtsum. Op een dag breekt er een groot onweer los en Pi wilt alles van
dicht bij meemaken. Hij gaat dus naar buiten om alles te kunnen meemaken, maar
wanneer hij weer naar binnen wilt gaan merkt hij dat dit niet meer kan doordat
alles onder water staat. Zijn ouders en Ravi zijn dus verdronken. Hij wordt door
de bemanningsleden in een reddingsloep gezet en de zebra valt ook in de
reddingsboot. Pi zat dus nu midden op zee in een storm. Opeens merkt hij dat
Richard Parker (de tijger) en de hyena ook in de reddingsboot zitten en ziet hij
Orange Juice (de orang-oetang) op het water drijven en neemt Pi deze ook aan
boord. Piscine zat dus met een hele dierentuin aan boord en was dus helemaal
niet op zijn gemak. Onderweg sterven de zebra, de hyena en de orang-oetang. Pi
heeft dus een hele lange tijd alleen met Richard op de boot gezeten. Samen proberen
ze te overleven en Pi probeert zo goed mogelijk voor de tijger te zorgen. Na een
paar maanden op zee met heel veel avonturen meegemaakt te hebben stranden Pi en
Richard aan in Mexico. Daar verlaat Richard Pi en zien ze elkaar nooit meer
weer. Pi wordt gevonden en verzorgd door de mensen van daar. Iedereen is
natuurlijk heel erg benieuwd naar zijn verhaal, maar wanneer hij zijn echte
verhaal vertelt aan de interviewers geloven ze hem niet. Ze weigeren ook om dit
verhaal te publiceren dus verzint Pi een geloofwaardig verhaal.
Het boek is zeker een aanrader. Het is zowel voor jong en oud
een leuk avontuur om te beleven. Er zijn veel ongeloofwaardige elementen in het
boek, maar deze zijn zo neergeschreven dat ze echt waargebeurd lijken.
