Wanneer je je
alleen voelt
Huilend in slaap valt
Nachten door je bed heen woelt
En denkt dat je alles hebt verknald
Dan is het de kunst om op te staan
En sterk te zijn voor degene om je heen
Om er weer voor te gaan
En houden we ons samen op de been
Maar ook als het even niet gaat
Een klein stukje van je zwakte toont
Kijk dan naar iemand die naast je staat
En op een speciaal plekje in jou woont
Huil dan even lekker uit
Totdat er geen tranen meer zijn
Maak dan geen geluid
En vergeet dan even alle pijn
Het was niet de moed dat ontbrak
Maar je verlegt je grens
Want huilen is niet zwak
Maar de emotie van ieder mens
Huilend in slaap valt
Nachten door je bed heen woelt
En denkt dat je alles hebt verknald
Dan is het de kunst om op te staan
En sterk te zijn voor degene om je heen
Om er weer voor te gaan
En houden we ons samen op de been
Maar ook als het even niet gaat
Een klein stukje van je zwakte toont
Kijk dan naar iemand die naast je staat
En op een speciaal plekje in jou woont
Huil dan even lekker uit
Totdat er geen tranen meer zijn
Maak dan geen geluid
En vergeet dan even alle pijn
Het was niet de moed dat ontbrak
Maar je verlegt je grens
Want huilen is niet zwak
Maar de emotie van ieder mens
Geschreven door
Amber Schipper
Inhoud:
Het gedicht gaat erover dat iemand zich alleen en heel erg ongelukkig
voelt. Dat deze denkt dat hij of zij alles verkeerd heeft gedaan en het even allemaal niet meer
ziet zitten. Men zegt dan dat je moet opstaan en kijken naar al de dingen die positief zijn in het leven. Dat je er nooit
alleen voor staat dat er altijd wel iemand is voor jou en dat je er dan samen
wel uit zal komen. Die persoon moet dan niet al de pijn direct vergeten, maar
eerst de pijn verwerken om daarna te kunnen vergeten wat er zich in het verleden heeft afgespeeld en verder te gaan met je leven. De
schrijver zegt in de laatste alinea ook dat het geen schande is om die pijn te voelen en te wenen, maar dat de
mensen het recht hebben om hun emoties te laten zien.
Er is dus heel duidelijk een achterliggende boodschap in het gedicht te
vinden. Het gaat erover dat de mensen nooit de moed mogen opgeven en dat ze
goed moeten inzien dat ze er nooit alleen voor staan. Het is ook geen schande
om je emoties te laten zien. Dit moet je juist doen zodat de mensen jou kunnen
helpen met je problemen of verdriet waar je mee zit.
Vorm
In het gedicht wordt er gebruik gemaakt van omarmde rijm (abba).
Het was niet de
moed dat ontbrak
Maar je verlegt je grens
Want huilen is niet zwak
Maar de emotie van ieder mens
Maar je verlegt je grens
Want huilen is niet zwak
Maar de emotie van ieder mens
Eigen mening
Toen ik dit gedicht las had ik er direct een gevoel van herkenning bij.
Ik denk dat iedereen zich wel wat kan inleven in dit gedicht. Ik herken in
zekere mate mezelf in het gedicht en dat vind ik zeer belangrijk. Iedereen
voelt zich soms wel eens alleen en laat de moed wel al eens vallen. Soms zie je
het gewoon even niet meer zitten. Wanneer je dit gedicht dan leest begin je
daar wel over na te denken en zie je wel in dat er inderdaad altijd mensen voor
je klaar staan die je graag zien. Ook dat je de moed nooit mag laten vallen en
moet proberen van altijd op te staan en niet dieper in de put te zakken. Ook
kom je tot het besef dat er helemaal niets mis mee is van je emoties te tonen,
maar dat het eigenlijk goed is dit te doen,
zodat de mensen om je heen je kunnen helpen. Ik vind het dus een zeer
leerrijk en mooi gedicht.
Bespreking van de afbeelding
Deze afbeelding geeft heel goed het gedicht weer. Het is zeer sombere afbeelding net
zoals de persoon zich op dat moment voelt. In het gedicht is ‘moed’ toch één
van de belangrijkste woorden, omdat de boodschap luidt dat je nooit de moed mag
opgeven. Het hand op de afbeelding verwijst er naar dat er altijd wel iemand
voor je klaar staat om je te helpen dus ‘om je een hand te geven’.